Om eg var ei sommarnatt
skulle eg breie meg over deg,
du svevnlause
som eit teppe, ta
deg med meg til sjøkanten der
vi kunne sitje tagale saman
eg ville hysje på måsane
pirke fram nokre krusningar
i sjøen
kanskje ville eg
etter kvart
høyre kva du har på hjartet
men eg ville sannsynlegvis ikkje
hugse noko av det
etterpå
eg ville heller ha losna
førtøyninga
utan at du såg det
late oss drive til havs
2 kommentarer:
Wow!
Tar det wowet som ein positiv reaksjon, kjære Anonym (kven du no er:-) Alltid glad for besøk i bloggen min.
Legg inn en kommentar