Vanlege dagar

medan blikket vandrar slapt
over mogelege blikkpunkt 

får bussen motorstopp

vi berre går, 
medan vi

skrik til ei kråke 
spiddar sporv
med paraplyansiktet

bussjåføren sit att i bussen sin
og gret

Tomt

Når eg tenkjer på døden
tenkjer eg;

tida er slått av
ingen heime

det luktar bibliotek

hyller med 
novemberlauv
smuldrar
her inne

Vatn.Himmel.

eg vil kvile hjå deg
slik stjerner kviler i hausttjørna

du skal lyfte
meg så eg ikkje veit om det er deg eller meg
som blir lyfta 

natta veit jo ikkje
kva som er himmel og tjørn

du blir meg
eg deg

Meldeboka

eg har kasta opp
og veit
ikkje om eg kan vere her i dag 

nokon står og grev i sjela mi med skei
vil finne ut


bitch din jævel
lat meg vere i fred