Cafescene i to akter

Dei fylte så mykje av plasen på cafeen at det var vanskeleg å manøvrere forbi dei om ein hadde dunkåpe. Små bord på den cafeen.Alle tre hadde PC'ane sine opne på den vesle bordflata.Eg veit ikkje heilt kvar kaffiekoppane deira stod. Ved PC'ane låg digre mobiltelefonar.
Alle tre hadde heilt like dressar. Koksgrå.Akkurat passe kvitt skjorteerme stakk ut ved handleddet trendy frisyrar, glattbarberte..

-Vi må finne denne søkaren, sa den eine
- Ja , sa den andre.-Vår mann kan i dag ha ein feit jobb på austlandet, men likevel tenne på ei slik utfordring.
-Han ser denne annonsen og tenkjer, faen. Dette er ein jobb for meg, seier den tredje dressmannen med korthogd overtyding.
-Det er nok same mannen vi ser for oss, sa den første fast.
- Kva løn ser går vi for?
-Vi går for firehundre tusen, meinte han eine i sofaen.
-Eller fem, sa den andre
- Det kjem an på kva erfaring vår mann  har.
-Er han ung, er han meir svolten på jobben.
-Vi kan diskutere løna
 -Sjølvsagt
-Men vi let oss ikkje pressse
 -Sjølvsagt ikkje.
-Han får tross alt jobbe med Frøyas største avis.
-I kveld, da?
-Middag på byen først, sjefen og nokre folk.
-Einn rask tur innom Blæst , eit par drinkar.
-Brukar bli seint.
-Sjåast då.

Da eg kika opp frå avisa mi att, var dei alle borte. Det satt ein litt eldre, salt og pepargrå kar ved samme bordet, hovudet i hendene, bøyd over kaffekoppen framfor seg
De så ut som han gret.