Til alle tider
også medan dinosaurane sine brøl
runga mellom ulmande vulkanfjell,
har månen tikka sakte over kvelven.
Nokre gonger feit og gul, til å ete opp
Andre gonger ein sigd.
Han veltar deg ned i djupe dyner
Kappar natta opp i svevnlause sekund,
stikk deg spisst i hjarterøter
Dinosaurane skreik eingong i feite gulnetter, spisse sigdnetter
Utan kunnskap om tid rava dei rundt i urskogen,
knekte greiner og åt kvarandre,
utan kjensler
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar