torsdag 19. mai 2016

Diktskulen

orda dreg seg over kroppen din
som sleipsniglar

urørlig må du
høfleg
gape når dei nærmar seg
munnviken

vi vil deg berre vel seier dei
vil at du skal lære


innvendingar
pissmaurar seg
oppover jakkermet ditt-

for du veit;

ein går seg ikkje inn i eit dikt
som
slik ein brasar inn i eit spindelvev,
seier dei

og ler
nei,

det er jo eg som spinn tåden,
seier eg