Mørketidsvariasjonar

Månadene er ikkje på vår side,
vi lever i lange måndagsskuggar
kalde morgonsteg på flintvegen
månen snur det andre kinnet bort
det tikkar sakte i elva

Vi myser på oss mørkesekken
trakkar langsamt
rundt årets gamle urskive

inn i vinter.

Erkjenning ved kanten

vi er berre insekt
på vassflata

tynne føter
i små groper av himmel

Navigasjonsnegasjon

Vi skal velte vardane
stein av stein
skal vi velte vardane

sende oss sjølve blinde
ut over viddene
vi skal springe over stein

som dirrande kompasnåler

I gatene i alle dei ukjende byane

går framande menneske
med minna sine smuldrande
i vilkårlege lommer,

dryssar dei uforvarande ut
som kakesmular
ned gjennom jernristene
i Lyckliga Gatan,

og tek pulsen på seg sjølve
medan dei sit
på dei blanke trikkane,
ser rynker
krype fram
mellom fingrane

I svart silkefor
lever håpet
sitt eige liv

Gamalt nytt

Ho gjekk seg inn i ein kveld
som var brukt før.

Han strauk ein seig kingelvev
over andletet hennar.

I postkassa
låg gulna
kondolanseklemmar