Vårtrøst

Lite vondt kan komme med en gåseplog,

sa jeg til deg

tenkte at en fallende fjær
brenner vel ikke i atmosfæren

Nokre ord med på veggen

Sjå opp
på skyane, sett 
mot i deg sjølv livet
blir kva du gjer det til
står det i eit blad,
du kan forme deg sjølv som leire 
laste ned ein app med mindfulness
du kan gjere yoga på stranda,
sende glimtet i augo på service
til ein lykkesmed

du kan bade blikket i flaskevatn
tenkje positivt
dra på trommereise
lytta til bruset frå kjenslene
i bloggbad

kjenne små, svarte bokstavar
krype oppover armen din

Toroms

Dei reidde opp seng
i eit månekrater

Han sa her kjem vi til å sove godt,
ikkje høyre søppelbilen,
ingen gjenbuarar

vi har båe godt av
litt vektløyse no

Nygamlingar

Gamle minne møtest
i svartkvitt
på ein kafe i byen

dei pustar
blinde
i kvarandres gammalminnelukt

fingertuppane famlar
over ruglete
kobbarstikkhjarte

kjenner på
gamle slag

Cafescene i to akter

Dei fylte så mykje av plasen på cafeen at det var vanskeleg å manøvrere forbi dei om ein hadde dunkåpe. Små bord på den cafeen.Alle tre hadde PC'ane sine opne på den vesle bordflata.Eg veit ikkje heilt kvar kaffiekoppane deira stod. Ved PC'ane låg digre mobiltelefonar.
Alle tre hadde heilt like dressar. Koksgrå.Akkurat passe kvitt skjorteerme stakk ut ved handleddet trendy frisyrar, glattbarberte..

-Vi må finne denne søkaren, sa den eine
- Ja , sa den andre.-Vår mann kan i dag ha ein feit jobb på austlandet, men likevel tenne på ei slik utfordring.
-Han ser denne annonsen og tenkjer, faen. Dette er ein jobb for meg, seier den tredje dressmannen med korthogd overtyding.
-Det er nok same mannen vi ser for oss, sa den første fast.
- Kva løn ser går vi for?
-Vi går for firehundre tusen, meinte han eine i sofaen.
-Eller fem, sa den andre
- Det kjem an på kva erfaring vår mann  har.
-Er han ung, er han meir svolten på jobben.
-Vi kan diskutere løna
 -Sjølvsagt
-Men vi let oss ikkje pressse
 -Sjølvsagt ikkje.
-Han får tross alt jobbe med Frøyas største avis.
-I kveld, da?
-Middag på byen først, sjefen og nokre folk.
-Einn rask tur innom Blæst , eit par drinkar.
-Brukar bli seint.
-Sjåast då.

Da eg kika opp frå avisa mi att, var dei alle borte. Det satt ein litt eldre, salt og pepargrå kar ved samme bordet, hovudet i hendene, bøyd over kaffekoppen framfor seg
De så ut som han gret.